Dużo się pisze ostatnio o oleju CBD i o „medycznej marihuanie”.
Panuje w tej kwestii spory informacyjny zamęt, a na różnych internetowych forach olej CBD poleca się jako lek na wszystko, budząc w ten sposób wątpliwości co do jego skuteczności.
No bo jakim cudem coś może być lekiem „na wszystko”?
Pierwsze nieporozumienie w całej tej historii to mylenie oleju konopnego i oleju konopnego CBD. Oba są wytwarzane z konopi siewnych (Cannabis sativa).
Olej konopny to olej spożywczy, tłoczony Z NASION konopi siewnych. Bardzo bogaty w kwasy omega-3 (pisałam o nim tutaj) i można go używać do woli.
Natomiast olej CBD to ekstrakt wytwarzany Z KWIATÓW konopi siewnych i jego już do woli używać nie można. Stosuje się go w kroplach.
Jest on bardzo bogaty w kannabidiol (CBD), związek chemiczny z grupy kannabinoidów, całkowicie legalny w Polsce i nie mający właściwości psychoaktywnych.
Można spotkać też olej CBG – zawierający jeszcze inny kannabinoid – kannabigerol, również nie posiadający działania psychoaktywnego.
Kannabinoidy zawarte w olejach CBD i CBG wpływają na układ endokannabinoidowy, a tym samym na odzyskanie przez organizm homeostazy i umiejętności „samoregulacji”.
Olej CBD jest polecany w przypadku bardzo różnych dolegliwości (np. padaczka, choroba Parkinsona, stwardnienie rozsiane) .
Wiele badań wskazuje, że użycie CBD i CBG może też wspomagać leczenie chorób nowotworowych i stymulować układ immunologiczny.
W terapii nowotworów stosuje się także „medyczną marihuanę”, zawierającą jeszcze inny, psychoaktywny kannabinoid – tetrahydrokannabinol (THC) (ten, za który grożą u nas różne sankcje).
Od niedawna „medyczna marihuana” z dużą zawartością THC jest w Polsce legalna, ale tylko do celów leczniczych, a jej zakup obarczony jest wielką biurokracją.
Za to olej CBD i CBG można kupić bez problemu, pod warunkiem wszak, że ma się sporo pieniędzy, bo do tanich nie należy.
Ale trzeba pamiętać, że olej CBD to NIE JEST LEK.
Nie wpływa na konkretną chorobę i nie leczy jej, a skutki jego używania są odczuwalne dla jednych ludzi już przy jednej kropli, a dla innych dopiero przy 20.
Ja mam do oleju CBD ambiwalentny stosunek.
Z jednej strony znam sporo badań i przykładów na to, że wspomaga leczenie padaczki i innych ciężkich i trudno poddających się leczeniu chorób.
Z drugiej zaś strony mam mieszane uczucia co do „kombinowania” przy swoim układzie endokannabinoidowym bez absolutnej konieczności.
W 2006 roku wprowadzono lek na otyłość zawierający rimonabant, substancję wpływającą na układ endokannabinoidowy. Działał bardzo dobrze, ale w 2018 roku wycofano go ze sprzedaży z powodu bardzo wielu poważnych skutków ubocznych.
Oczywiście czasem choroba jest tak paskudna, że medycyna nie daje rady i zawodzą także różne naturalne metody stosowane od wieków. Wtedy używanie CBD (pomimo tych możliwych poważnych skutków ubocznych ) może być i tak jedyną drogą ratunku.
Na szczęście przy walce z podagrą jest tyle innych naturalnych i skutecznych sposobów, że ja terapię olejem CBD sobie odpuszczę.
Układ endokannabinoidowy można stymulować nie tylko dostarczając mu kannabinoidy z roślin. W naturalny sposób wytwarzają się one także podczas solidnego wysiłku fizycznego.
Ciekawe, ile sobie ich wytworzyłam podczas morderczego podjazdu tunelami na przełom Dunaju? (pisałam o tej wyprawie tutaj).
Mam plan, by je sobie wytwarzać nadal pokonując na rowerze kolejne odcinki Eurovelo 6 albo wspinając się na jakieś górki.
Zimowe sporty nie są moimi ulubionymi (wiedzą to Ci, którzy czytali „Czapka i czapetka na stoku” – tutaj) dlatego prawie czuję, jak mój układ endokannabinoidowy wierci się i nie może się już doczekać wiosny.
źródła:
Scott, Katherine A., Angus G. Dalgleish, and Wai M. Liu. „Anticancer effects of phytocannabinoids used with chemotherapy in leukaemia cells can be improved by altering the sequence of their administration.” International journal of oncology 51.1 (2017): 369-377.
Zuardi, Antonio Waldo, et al. „Cannabidiol for the treatment of psychosis in Parkinson’s disease.” Journal of Psychopharmacology 23.8 (2009): 979-983.
Dietrich, Arne, and William F. McDaniel. „Endocannabinoids and exercise.” British journal of sports medicine 38.5 (2004): 536-541.
O centurii piszą, że jej nazwa wywodzi się od nieśmiertelnego króla centaurów, Chirona, który ponoć wyleczył nią rany zadane mu przez Heraklesa.
Ziołolecznik i ojciec wodolecznictwa, Sebastian Kneipp, w książce „Mój testament dla zdrowych i chorych” polecał podagrykom popijanie od rana do wieczora po małym łyku napar ze skrzypu (pisałam o nim 
Podagrykowi nie jest łatwo, kiedy poczyta trochę w podręcznikach medycyny o swojej chorobie. Hiperurykemia, będąca podłożem dny moczanowej, jest także czynnikiem aterogennym.
Od czasu do czasu, kiedy zatęsknię za porządną zupą rybną z karpia albo paprykarzem z suma, wybieram się na Węgry.
Nie ominęłam też Szépasszony-völgy, czyli (choć ciągle nie mogę uwierzyć, że to węgierskie określenie to właśnie znaczy) Doliny Pięknej Pani.
Aż chciało się ją naśladować przy cygańskiej muzyce na żywo podczas sylwestrowej zabawy w Kulacs Csárda.
Na szczęście cygańscy muzycy grali też ognistego
W Nowy Rok odwiedziłam piwniczki, wykute w wulkanicznym tufie Doliny, zapraszające na degustację zacnego wina. Nikt nie przejmuje się tam łuszczącymi się ścianami i lekkim zapachem stęchlizny. Taka już uroda wykutych w skale pomieszczeń. U nas sanepid z miejsca by je zamknął.
Niezbędnym punktem programu w czasie każdego mojego pobytu w Egerze są oczywiście termy – Eger Termalfürdő.
Turecka łaźnia powstała w XVII wieku, a w latach 80-tych odrestaurowano jej kopułę i świeci teraz pokryta mozaiką z 200 000 złotych płytek.
Można wybrać nowoczesny kompleks wypoczynkowo-leczniczy Saliris Resort Gyógy-és Termálfüdő.
W piątki i soboty termy są otwarte do 1 w nocy.
W Internecie roi się od różnych poradników.
Niezależnie od tego, jak spędzamy Święta, zwykle wcześniej czy później nasze drogi doprowadzą nas do czyjegoś bardzo suto zastawionego stołu.
Jednym z moich patentów na dobre samopoczucie przy świątecznym stole jest rozpoczęcie łasuchowania łyżeczką mielonych ziół – kminku i majeranku, a jego zakończenie kieliszkiem gorzkiego likieru.
A to Gorki List z Serbii, Unicum z Węgier, Черный Рыцарь z Białorusi, Maagbitter z Luksemburga, Rīgas Melnais balzams z Łotwy czy Fernet Stock z Czech.
Ciekawa jestem, kto podróżując na południe od Madrytu po regionie La Mancha, zajadając queso Manchego, czyli owczy ser Manchego, w towarzystwie dulce de membrillo, czyli twardej marmolady z pigwy, myśli o tym, że stosuje kurację leczniczą?
Tymczasem bardzo prosta do zrobienia marmolada w owoców pigwy to wspaniałe i lecznicze pożywienie dla każdego.
Pigwę często myli się z pigwowcem japońskim. Należą wprawdzie do tej samej rodziny, ale pigwowiec japoński to inny gatunek.
Ale on też ma wiele zalet. Działa przeciwzapalne, antyoksydacyjne i może chronić między innymi przed rakiem piersi i okrężnicy.
I co więcej, walka ta nie jest wcale beznadziejną walką z wiatrakami.
Słynny staroegipski papirus pochodzący z 1550 roku p.n.e. profesor Ebers kupił w 1873 roku od pewnego Araba, nieświadomego zapewne wielkiej wartości tego przedmiotu.
Wśród wielu leczniczych roślin, które zostały wymienione na papirusie, zwanym obecnie „papirusem Ebersa”, tłumacze znaleźli kolendrę siewną.
Jej nasiona były w starożytnym Egipcie towarem eksportowym.
Moi Drodzy, bardzo dziękuję tym z Was, którzy wzięli udział w konkursie. Było dla mnie naprawdę wielką przyjemnością czytanie Waszych wierszyków i haseł.
Pierwszą nagrodę otrzymuje Grażyna za wierszyk o podagryczniku. Zdradzę, że niespodzianką, o której była mowa w konkursowym poście, jest gliniany garnek do pieczenia.
Nagrodę dodatkową (olejek lawendowy od świętej Hildegardy doskonały do relaksujących kąpieli, olejek cedrowy do stosowania przy katarze i bólu zatok oraz mydło z dodatkiem pszczelego wosku) otrzymuje Monika J. za wierszyk o imbirze.
Pozostałe osoby, które wzięły udział w konkursie, otrzymają ode mnie w podziękowaniu drobny upominek – ręcznie robione mydło. Oprócz siły i aromatu ziół zaklęte są w nim okruszki serc wspaniałych ludzi, którzy je robili, a których dane mi było poznać osobiście w wielce przyjemnych okolicznościach przyrody.
Jakiś czas temu dowiedzieliśmy się z licznych reklam i publikacji internetowych, że ogromnej większości nękających nas chorób winne jest „zakwaszenie organizmu”. Musimy się zatem „odkwaszać”.
Głównym czynnikiem wpływającym na LGMA jest dieta i brak w niej równowagi pomiędzy spożyciem zasadotwórczych owoców i warzyw, a spożyciem białka zwierzęcego i innych produktów kwasotwórczych (jak fasola czy orzechy).