Co mnie łączy z Tutanchamonem

Słynny staroegipski papirus pochodzący z 1550 roku p.n.e. profesor Ebers kupił w 1873 roku od pewnego Araba, nieświadomego zapewne wielkiej wartości tego przedmiotu.

Tymczasem ów zwój okazał się podręcznikiem medycyny, chirurgii, farmacji i fitoterapii.

Wśród wielu leczniczych roślin, które zostały wymienione na papirusie, zwanym obecnie „papirusem Ebersa”, tłumacze znaleźli kolendrę siewną.

Jej nasiona były w starożytnym Egipcie towarem eksportowym.

I nie ma się co temu dziwić, bo wielce są dla człowieka pożyteczne.

Używa się ich do konserwowania i przyprawiania mięsa, dodaje do likierów, ciast i sosów.

Wspierają pracę wątroby i dróg żółciowych oraz wzmagają wydzielane soku żołądkowego. Zawarty w nasionach olejek działa uspokajająco, co tłumaczy XVI-wieczne użycie miodowanych nasion kolendry do usypiania dzieci.

Bez świeżej kolendry nie może się natomiast obejść kuchnia gruzińska, meksykańska, portugalska i wiele kuchni azjatyckich.

Dla mnie szczególnie interesującą informacją jest, że sproszkowane suszone liście kolendry w dawce 5g na dzień znacząco zmniejszyły dolegliwości spowodowane stanem zapalnym stawów.

Bardzo ciekawą cechą nasion kolendry jest też ich zdolność do usuwania z organizmu metali ciężkich, szczególnie kadmu, który nie tylko jest obwiniany o obniżanie poziomu selenu w organizmie, ale na dodatek lubi gromadzić się w naszej trzustce.

Stosując napar z nasion kolendry (1 łyżeczka rozgniecionych nasion na szklankę wrzątku naparzana pod przykryciem przez 30 minut – pić dwa razy dziennie po pół szklanki) przez dłuższy czas, trzeba pamiętać, że zubaża on organizm w witaminę B1, trzeba więc ją uzupełniać.

Badacze odkryli w grobowcu Tutanchamona nasiona kolendry, co oznacza, że musiały mu one towarzyszyć na co dzień. W mojej kuchennej szafce na przyprawy też można je odkryć, bo mam je zawsze pod ręką.

I to mnie z Tutanchamonem łączy.

A badacze mumii Tutanchamona stwierdzili, że miał on 163 cm wzrostu i szczupłą sylwetkę.

To mnie z nim nie łączy, niestety.

 

źródła:

Bhat, S., et al. „Coriander (Coriandrum sativum L.): Processing, nutritional and functional aspects.” African Journal of Plant Science 8.1 (2014): 25-33.

Rajeshwari, C. U., S. Siri, and B. Andallu. „Antioxidant and antiarthritic potential of coriander (Coriandrum sativum L.) leaves.” e-SPEN Journal 7.6 (2012): e223-e228.

Despina-Maria, Bordean, et al. „Detoxification methods in case of cadmium sulphate intoxication.” (2006): 206-211.

Sahib, Najla Gooda, et al. „Coriander (Coriandrum sativum L.): A potential source of high‐value components for functional foods and nutraceuticals‐A review.” Phytotherapy Research 27.10 (2013): 1439-1456.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *